De culturele gebieden van Al Ain (Hafit, Hili, Bidaa Bint Saud en Oases) getuigen van menselijke bewoning in een woestijngebied sinds de Neolithische periode, met overblijfselen van vele prehistorische culturen. Opmerkelijke overblijfselen zijn onder meer de ronde stenen graven (van circa 2500 voor Christus), waterputten en een breed scala aan adobe (in de zon gebakken klei) constructies zoals residentiële gebouwen, torens, paleizen en administratieve gebouwen. Hili heeft bovendien een van de oudste voorbeelden van het geavanceerde Aflaj-irrigatiesysteem dat dateert uit de IJzertijd. De Al Ain-gebieden vormen een belangrijke getuigenis van de cultuurovergang in de regio; van jagen en verzamelen naar een bestaan met een vaste verblijfplaats.