De talrijke rotsgraveringen en grafmonumenten die op deze drie locaties gevonden zijn, illustreren de culturele ontwikkeling in Mongolië gedurende een periode van 12.000 jaar. De vroegste afbeeldingen weerspiegelen een periode (11.000 - 6.000 voor Christus) waarin het gebied deels bebost was en de vallei een leefgebied was voor jagers van groot wild. Latere afbeeldingen tonen de overgang naar het hoeden van dieren als primaire manier van leven. De meest recente afbeeldingen laten de overgang zien naar een paardafhankelijke nomadische levensstijl tijdens het begin van het 1e millennium voor Christus, de Scythische periode en de latere Turkse periode (7e en 8e eeuw na Christus).