Geschiedenis
In 2021 werd de Nieuwe Hollandse Waterlinie toegevoegd aan de bestaande werelderfgoedsite Stelling van Amsterdam, die al sinds 1996 op de Werelderfgoedlijst stond. Samen heten ze nu de Hollandse Waterlinies. Naast de ring van verdedigingswerken rond de stad Amsterdam strekt de site zich uit van het IJsselmeer (voorheen bekend als Zuiderzee) bij Muiden tot de monding van de Biesbosch bij Werkendam. De linies zijn gebouwd tussen 1814 en 1940 en illustreren een enkel militair verdedigingssysteem.

Unieke kenmerken
het verdedigingssysteem maakt gebruik van onder water gezette velden, waterwerken en verschillende verdedigingswerken/forten en militaire posten over een gebied van 200 kilometer. Het centrum van het land werd beschermd door een aaneengesloten groep polders die door middel van een ingenieus systeem van kanalen en sluizen onder water gezet kon worden. Om deze waterwerken te beschermen werden 96 forten gebouwd; ook vormen 6 middeleeuwse vestingen en 2 kastelen onderdeel van het systeem. Fort Pannerden, ook wel de kraan van de waterlinie genoemd, is een van de belangrijkste onderdelen.

Website van de Hollandse Waterlinies.