Immaterieel erfgoed is ‘levend erfgoed’. Het omvat sociale gewoonten, voorstellingen, rituelen, tradities, uitdrukkingen, bijzondere kennis of vaardigheden die gemeenschappen en groepen (en soms zelfs individuen) erkennen als een vorm van cultureel erfgoed.

Unesco is het meest bekend om het Werelderfgoedverdrag en de daarbij behorende Werelderfgoedlijst. Het verdrag uit 1972 heeft als doel om erfgoed dat van unieke en universele waarde is voor de mensheid, beter te kunnen bewaren voor toekomstige generaties.

Gezonken schepen, ondergelopen steden, verloren beschavingen: de zeebodem is het grootste museum ter wereld. Iedere archeologische vindplaats onder water vormt een tijdscapsule die inzicht geeft in onze geschiedenis. Plundering door schattenjagers en onwetende toeristen vormt een ernstige bedreiging voor deze cultuurschatten.

Unesco draagt bij aan de bescherming van cultuur door verschillende internationale verdragen waarbij lidstaten zich kunnen aansluiten. Het Haags Verdrag uit 1954 is een verdrag dat helpt om cultureel erfgoed te beschermen in situaties van een gewapend conflict. 

Elk land dat lid is van Unesco is verplicht een nationale Unesco Commissie in te stellen. De Nederlandse Commissie is opgericht in 1947. De leden zijn deskundigen op de vier werkterreinen van de organisatie: Onderwijs, Wetenschap, Cultuur en Communicatie & informatie. Een bureau ondersteunt de Commissie.

Unesco, de United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization is opgericht in 1945 en heeft als motto: Since war begins in the minds of men, it is in the minds of men that the defences of peace must be constructed.  Met andere woorden: als we oorlog willen voorkomen moeten we beginnen in de hoofden van mensen.