Geschiedenis

De Acropolis is een historische heuvel in Athene met enkele van de belangrijkste tempels uit de Griekse Oudheid. Al meer dan 3.300 jaar heeft de heuvel verschillende functies gehad. In de 13e eeuw v.Chr. bouwden de Myceners een fort met een verdedigingsmuur. Vanaf de 8e eeuw v.Chr. werd het een religieuze plek, gewijd aan Athena. In de 5e eeuw v.Chr. liet Pericles de Acropolis uitbouwen met tempels zoals het Parthenon. In de Romeinse tijd werden gebouwen toegevoegd en in de middeleeuwen werden ze omgebouwd tot kerken en moskeeën. In 1687 explodeerde een opslagplaats voor buskruit in het Parthenon, waardoor een groot deel werd verwoest. Sinds de 19e eeuw wordt de Acropolis gerestaureerd en is het een symbool van de Griekse cultuur.

Unieke kenmerken

De Acropolis is een meesterwerk van Griekse architectuur en kunst. De tempels zijn slim gemaakt en passen goed in het landschap. De oude Grieken gebruikten vernieuwende technieken om deze tempels te bouwen. Het Parthenon is het bekendste gebouw en laat de Griekse bouwstijl goed zien. De Propyleeën vormen de grote ingang. Het Erechtheion is bijzonder door de Kariatiden, beelden van vrouwen die als zuilen dienen. De Tempel van Athena Nikè staat voor overwinning. De Acropolis was niet alleen een religieuze plek, maar ook een centrum voor belangrijke ideeën over democratie en filosofie.