De Via Appia, met een lengte van meer dan 800 kilometer, is de oudste en belangrijkste van de grote wegen die door de oude Romeinen werden aangelegd. Gebouwd en ontwikkeld vanaf 312 v.Chr. tot de 4e eeuw na Christus, was het oorspronkelijk bedoeld als strategische weg voor militaire veroveringen richting het Oosten en Klein-Azië. Later zorgde de Via Appia ervoor dat de steden die eraan lagen konden groeien en nieuwe nederzettingen ontstonden, wat de landbouwproductie en handel bevorderde. Dit erfgoed, bestaande uit 19 onderdelen, is een volledig ontwikkeld geheel van technische werken, die de geavanceerde technische vaardigheden van Romeinse ingenieurs illustreren bij de aanleg van wegen, civiele projecten, infrastructuur en grootschalige landherwinning. Daarnaast omvat het een groot aantal monumentale bouwwerken, zoals triomfbogen, badhuizen, amfitheaters, basilieken, aquaducten, kanalen, bruggen en openbare fonteinen.