De hoofdstad van Eritrea ligt 2000 meter boven zeeniveau en ontwikkelde zich vanaf 1890 uit een militaire buitenpost van het Italiaanse koloniale bewind. Na 1935 onderging Asmara een grootschalig bouwprogramma waarbij het Italiaanse rationalistische idioom van die tijd werd toegepast op overheidsgebouwen, woningen, commerciële gebouwen, kerken, moskeeën, synagoges, bioscopen, hotels etc. De werelderfgoedsite bestaat zowel uit een gebied dat het resultaat is van verschillende planningsfases tussen 1893 en 1941 als uit de inheemse niet-geplande buurten Arbate Asmera en Abbashawel. Asmara is een exceptioneel voorbeeld van vroeg-modernistische stedenbouwkundige planning aan het begin van de 20ste eeuw en haar toepassing in een Afrikaanse context.