Het afgelegen en bergachtige landschap van Hawraman/Uramanat getuigt van de traditionele cultuur van het Hawrami-volk, een Koerdische stam die sinds ongeveer 3000 v. Chr. in dit gebied woont. De site omvat twee componenten: de Centraal-Oost-vallei (Zhaverud en Takht, in de provincie Koerdistan); en de westelijke vallei (Lahun, in de provincie Kermanshah). De wijze van menselijke bewoning in deze twee valleien is in de loop van millennia aangepast aan de ruige bergachtige omgeving. Gedifferentieerde planning en architectuur van steile hellingen, tuinieren op droge stenen terrassen, veeteelt en seizoensgebonden verticale migratie behoren tot de onderscheidende kenmerken van de lokale cultuur en het leven van de semi-nomadische Hawrami-bevolking die in laaglanden en hooglanden woont tijdens verschillende seizoenen van elk jaar. Hun ononderbroken aanwezigheid in het landschap blijkt uit stenen werktuigen, grotten en schuilplaatsen in de rotsen, terpen, overblijfselen van permanente en tijdelijke nederzettingen, werkplaatsen, begraafplaatsen, wegen, dorpen en verdedigingswerken.