Deze werelderfgoedsite ligt in het Kenozero Nationaal Park in het noordwestelijk deel van Europees Rusland. Het culturele landschap ontwikkelde zich hier vanaf de 12e eeuw, na de geleidelijke Slavische kolonisatie. Het omvat een aantal traditionele plattelandsdorpen met lokale houten architectuur. De dorpen weerspiegelen het gezamenlijk beheer van landbouw en natuur, dat ontstond toen de inheemse Fins-Oegrische boscultuur samensmolt met de Slavische akkerbouwcultuur. Houten kerken en andere religieuze gebouwen, oorspronkelijk versierd met beschilderde plafonds, of “hemelen”, zijn de belangrijkste sociale, culturele en visuele herkenningspunten van het gebied. Hun ruimtelijke organisatie, samen met heilige plaatsen en symbolen, benadrukken de spirituele verbinding van de bewoners met deze omgeving.