Geschiedenis

Machu Picchu ligt op 2.430 meter hoogte omringd door tropisch regenwoud. De stad werd in de 15e eeuw gebouwd door de Inca’s op het hoogtepunt van hun rijk. Machu Picchu was een belangrijk religieus, ceremonieel en agrarisch centrum. De stad is zorgvuldig ontworpen en verdeeld in een hoger en lager deel, met een groot plein ertussen. Dit wijst op een scheiding tussen landbouw en bewoning. Toen de Spanjaarden het Incarijk veroverden in de 16e eeuw, werd Machu Picchu verlaten en overwoekerd door de natuur. In 1911 werd de stad herontdekt door archeologen. Sindsdien is het een van de beroemdste archeologische vindplaatsen ter wereld. 

Unieke Kenmerken

Machu Picchu is een meesterwerk van Inca-architectuur. De enorme muren, terrassen en paden lijken op een natuurlijke manier in de rotsen te zijn verwerkt. De Inca’s gebruikten lokale stenen, die zonder cement perfect in elkaar pasten. Dit laat zien hoe goed ze waren in bouwen en stadsplanning. De stad ligt op de grens tussen de Andes en het Amazonegebied. Het heeft een unieke natuur met veel verschillende planten en dieren, waaronder zeldzame en bedreigde soorten. Rond Machu Picchu liggen wegen, irrigatiekanalen en landbouwterrassen. Dit laat zien hoe slim de Inca’s het landschap gebruikten.