Cahokia Mounds - zo'n 13 kilometer ten noordoosten van Saint Louis, Missouri - is de grootste precolumbiaanse nederzetting ten noorden van Mexico. De plek werd voornamelijk bewoond tijdens de Mississippische periode (800-1400) toen het gebied bijna 1.600 hectare omvatte. Er waren toen ongeveer 120 artificiële aarden heuvels in het gebied. Cahokia Mounds is een voorbeeld van een complexe leiderschapscultuur met veel afgelegen gehuchten en dorpen. Op z'n piek (1050-1150) kende deze agrarische samenleving een bevolking van tussen de 10.000 tot 20.000 inwoners. Een belangrijke plek is de Monks Mound. Deze heuvel van meer dan 5 hectare groot en 30 meter hoog geldt als grootste prehistorische grondwerk op het Amerikaanse continent.