Dit gebied bestaat uit zes woonwijken die getuigen van innovatief huisvestingsbeleid van 1910 tot 1933 – met name tijdens de Weimar Republiek – toen de stad Berlijn sociaal, politiek en cultureel bijzonder progressief was. De woonwijken zijn een goed voorbeeld van de hervormingsbeweging in de bouwwereld die heeft bijgedragen aan de verbetering van woon- en leefomstandigheden van mensen met een laag inkomen, door middel van nieuwe benaderingen van de stadsplanning, architectuur en tuinontwerp. De wijken laten een nieuwe wijze van stadvorming en architectuur zien, uitgewerkt in frisse ontwerpen en technische en esthetische vernieuwingen. De projecten hebben wereldwijd de woningbouw beïnvloed.