In het kielzog van de Tweede Wereldoorlog en in de aanloop naar de Koude Oorlog, besloten de Verenigde Staten van Amerika om kernproeven in de Stille Oceaan voort te zetten op het Bikini atol van de Marshall eilanden. Na de verplaatsing van de bewoners werden 67 nucleaire testen uitgevoerd van 1946 tot 1958, waaronder de explosie van de eerste waterstofbom in 1952. De gevolgen zijn duidelijk zichtbaar; gezonken schepen en de gigantische Bravo krater. De proeven hadden grote gevolgen voor de geologie, natuurlijke omgeving en de gezondheid van degenen die blootgesteld werden aan straling. Het atol staat symbool voor het aanbreken van het atoomtijdperk.