Gelegen in de Zuidelijke Stille Oceaan, getuigt dit gemengde erfgoed van de uitzonderlijke bewoning van de Marquesas-archipel door een beschaving die rond het jaar 1000 na Christus via zee arriveerde en zich tussen de 10e en 19e eeuw op deze geïsoleerde eilanden ontwikkelde. Het is ook een hotspot van biodiversiteit met onvervangbare en uitzonderlijk goed bewaarde ecosystemen. De landschappen van de archipel, gekenmerkt door scherpe bergkammen, indrukwekkende pieken en kliffen die abrupt boven de oceaan uitsteken, zijn ongeëvenaard op deze breedtegraden. De archipel herbergt veel soorten die alleen daar voorkomen, een verscheidenheid aan iconische zeedieren en een van de meest diverse zeevogelgemeenschappen in de Zuidelijke Stille Oceaan. Vrijwel onaangetast door menselijke exploitatie behoren de wateren van de Marquesas tot de laatste mariene wildernisgebieden ter wereld. Het erfgoed omvat ook archeologische vindplaatsen, variërend van monumentale bouwwerken van stapelmuren tot stenen sculpturen en gravures.