Immaterieel erfgoed is ‘levend erfgoed’. Het omvat sociale gewoonten, voorstellingen, rituelen, tradities, uitdrukkingen, bijzondere kennis of vaardigheden die gemeenschappen en groepen (en soms zelfs individuen) erkennen als een vorm van cultureel erfgoed.

De Unesco-aanbeveling aangaande de bescherming en bevordering van musea en collecties uit 2015 benoemt de verantwoordelijkheid die een overheid heeft ten opzichte van musea en definieert de rol van musea in de samenleving.