Aangezien het 68mm-formaat na 1903 (ten gunste van 35mm) verouderd raakte en gezien de kwetsbaarheid van het celluloidmateriaal, is het een wonder dat meer dan 300 films in hun oorspronkelijke formaat bewaard zijn gebleven. Deze grootformaatfilms worden sinds de jaren 60 bewaard in Eye Filmmuseum (Amsterdam), het British Film Institute (Londen), het Museum of Modern Art (New York), de Cinémathèque Française (Parijs) en het Centre National du Cinéma et de l'image animée (Bois d'Arcy). Ze bevatten zowel fictie- als non-fictie-inhoud en hebben een lengte van ongeveer één minuut.

Vandaag de dag bieden deze films een kostbare blik op hoe de wereld er 125 jaar geleden uitzag. Omdat de cameramensen van Mutoscope en Biograph de wereld rondreisden en zoveel mogelijk beelden vastlegden, zijn deze films, die destijds zeer vooruitstrevend waren, nu waardevolle historische documenten geworden. 

Ze vormen een ooggetuigenverslag van het verleden, niet alleen door plaatsen, mensen, gebeurtenissen en gebruiken uit die tijd vast te leggen, maar ook door fictieve verhalen te vertellen die het alledaagse gedrag en de relaties tussen mensen van verschillende culturen, leeftijden, klassen en beroepen laten zien.