Het Handboek Journalism, Fake News & Disinformation - Handbook for Journalism Education and Training legt veel nadruk op de juiste terminologie: het gebruik van het begrip fake news wordt afgekeurd, omdat fake news geen nieuws is (ongeveer zoals een walvis geen vis is, en koningswater geen water).

Misinformatie

Bij het begrip informatiewanorde (information disorder) onderscheiden de schrijvers tussen misinformatie, desinformatie en mal-information. Misinformatie is onwaar nieuws waarvan de zender meent dat het waar is; bij desinformatie is de zender zich weldegelijk bewust dat het bericht niet klopt. Met het neologisme malinformation wordt verwezen naar informatie die weliswaar correct is, maar die gegeven wordt met het loutere doel om iets of iemand te beschadigen.

Journalisten kunnen op twee manieren gedupeerd worden als ze misinformatie doorsturen: ze helpen de agenda van de desinformant, en ze kunnen in een later stadium worden ‘ontmaskerd’ als verspreiders van leugens. Het checken van bronnen was altijd al belangrijk, maar in het digitale tijdperk is het complexer geworden. De eerste informatie over een nieuwsfeit bereikt de journalist vaak via sociale media: kan een journalist die er zelf niet bij is de betrouwbaarheid van zulk materiaal bepalen? Het antwoord daarop is niet eenvoudig te geven; foto’s bevatten vaak metadata over de tijd en de plaats van de opnames, maar daarmee kan geknoeid worden, en afbeeldingen op twitter of facebook bevatten deze gegevens niet.